kląć w żywy kamień

kląć w żywy kamień
kląć w żywy kamień {{/stl_13}}{{stl_7}}'kląć ostro, używając mocnych słów; kląć szpetnie, kląć na czym świat stoi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kiedy sobie przypomniał o straconych pieniądzach, klął w żywy kamień. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • kamień — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kamieńenia; lm D. kamieńeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odłamek oderwany od masywnej, litej, twardej bryły skalnej; także bryła materiału o takich właściwościach : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żywy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, żywywi, żywywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który żyje; żyjący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żywe istoty, organizmy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kląć — Kląć, przeklinać na czym świat stoi; kląć w żywy kamień (w żywe kamienie) «kląć bardzo, z pasją, dosadnie, w wielkim zdenerwowaniu»: Takich zatorów nie było w Warszawie od lat. Kierowcy klęli na czym świat stoi. ŻW 12/12/2001. Klnie więc w żywe… …   Słownik frazeologiczny

  • żywy — 1. Być ledwie żywym, na pół, na wpół żywym «być bardzo zmęczonym»: – Pan żyje?... – wyszeptała. – Jakoś mi się udało. – Fawson wyczołgał się ze studzienki. Był ledwie żywy. – Sprowadzę pomoc – zaofiarowała się dziewczyna. M. Wolski, Agent. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… …   Słownik frazeologiczny

  • kląć — ndk Xc, klnę, klniesz, klnij, klął, klęła, klęli «używać wyrazów obelżywych, zwykle w zdenerwowaniu, w złości na kogoś lub coś; złorzeczyć, wymyślać» Kląć brzydko, ordynarnie, straszliwie, szpetnie. Klął na złą pogodę. Złościł się i klął przez… …   Słownik języka polskiego

  • żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… …   Słownik języka polskiego

  • kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”